[ ت َی ْ ی َ / ی ِ ] (ع ص ) آنکه پیش آید بکاری که نباید. ◄ آنکه خود را در بلا افکند. ◄ اسپی که از نشاط خمان و چمان رود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

(ع اِ) ج ِ تاج، یقال :العمائم تیجان العرب . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). رجوع به الجماهر بیرونی ص 69 شود.

(اِخ ) دهی از بخش راور شهرستان کرمان است که 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

(ق ) در حال تیزیدن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

[ ت َ ] (اِخ ) نام دو ستاره است . (منتهی الارب ).

[ ت َ ی َ ] (ع مص ) تاع تیعاً و تیعاً و تیعاناً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به تیع شود.

[ ت َی ْ ی َ ] (ع اِ) (از « ت ٔق ») مرد شدیدالوثب، در اصل تیوقان . (از تاج العروس ) (از منتهی الارب ). مرد شدیدالوثب ؛ یعنی مردی که به زودی از جا دررود. (ناظم الاطباء).

(ع اِ) ریسمان و نوار ابریشمی . (از دزی ج 1 ص 156).

(اِخ ) (صحرای جنوبی ) 1 - اول زاده ٔ الیفاز. سفر پیدایش 36:11. 2 - ملکی که به اسم اول زاده ٔ الیفاز مسمی شد و اهالیش بواسطه ٔ حکمت و کثرت دانش شهرت داشتند... ظاهراً این ملک بر جنوب شرقی زمین ادوم که آ ...

[ ت َی ْ ی ِ ] (اِخ ) نام پدر ابوالهیثم ملک صحابی انصاری است . (منتهی الارب ).